بیت کوین رایگان

دیگه سحر سر اومد ، آقایِ حیدر اومد

صلّ علی محمد ، نورِ پیمبر اومد

ای دلربا ، ای مَه‌ لَقا

ای سرور و سالارِ ما

ای باوفا ، ای با صفا

ای دلبر و دلدار ما

به خلقت  پیمبرش خونده خدا  تبارک

بابایِ  فاطمه رسید  تولدش مبارک

«یار اومده یار اومده ؛ دلبر و دلدار اومده

صادق آل احمد و احمدِ مختار اومده »

دل به جنون زدم من ، راهیِ مقصدم من

شبیه آقام علی ، عبدِ محمدم من

دنیا تویی ، عقبا تویی

پنهان منم ، پیدا تویی

دریا تویی ، شیدا تویی

من بنده و آقا تویی

فروزان از دو مشرق در سحرگاهان دو ماه آمد

دو خورشید جهان افروز ، در دو صبحگاه آمد

دو موسی از دو دریا ، یا دو یوسف از دو چاه آمد

دو رهرو ، یا دو رهبر ، یا دو مشعل دار راه آمد

دو شمع جمع بزم جان ، دو رکنِ محکم ایمان

دو بحر رحمت و غفران دو دست قادر منان

دو آدم خو دو یوسف رو دو موسی ید دو عیسی دم

دو دریا را دو رخشان گوهرِ یک دانه پیدا شد

دو جانِ جانِ جان ، دو دلبرِ جانانه پیدا شد

دو سروِ ناز یا دو نازنین ریحانه پیدا شد

دو شمعِ آفرینش ، یک جهان پروانه پیدا شد

دو سّر داور هستی دو جان در پیکر هستی

یکی پیغمبر هستی یکی روشنگر هستی

یکی سر الله اکبر ، یکی وجه الله اعظم

دو شمع جمع انسانها دو شاه کشور جانها

دو باب الله احسانها دو بسم الله عنوانها

دو سروِ باغ و بستانها دو باغِ روح و ریحانها

دو واجب جاه امکانها دو مشعل دار کیهان ها

خلق جهان محو نور روى محمد

شیفتۀ سیرت نِکوى محمد

دیده گرش صد هزار بار ببیند

سیر نخواهد شدن زِ روى محمد

نیست مهى در فلک به نور جمالش

نیست گلى در چمن به بوىِ محمد

خوی محمد شعارساز که خویی

نیست پسندیده تر زخوی محمد

ره نبرد سوی شاهراه حقیقت

تا نبرد ره کسی به سوی محمد

هیچ دلی خالی از محبت او نیست

پرشده عالم زگفتگوی محمد

زنده شود از نسیم صبح وصالش

دو تا ساقی، دو تا باده، دو تا مینو، دو تا ساغر

دو تا تاکِ پر از انگور و سر در خمره ، خُم پرور

یکی شان صادقُ آن دیگری گردیده پیغمبر

اگر مستم اگر هوشیار

اگر خوابم اگر بیدار

اسیرم در کمندِ جعفر صادق

کمندِ احمد مختار

دو تا خورشیدِ عالم تاب می آیند از بالا

دو دُرّ نادر و نایاب می آیند از بالا

دو تا آقا دو تا ارباب می آیند از بالا

دو تا کوثر دو تا زمزم

دو تا دارو دو تا مرهم

دو تا ایمانِ مستحکم

یکی صادق یکی هم حضرتِ خاتم

ندایی آمد از لاهوتِ ربّ العزه در ناسوت

به هم پیچیده شد طومارِ کفر جبت و الطاغوت

فلک خرم ملک در شادی و جن و بشر مبهوت

من از دیارِ حبیبم غریب افتادم

بیا بیا گل نرگس برس به فریادم

در این زمانه ی غربت تو تکیه گاهِ منی

ز لطف و مرحمتِ خویش کن تو امدادم

تمام دار و ندارم تصدقِ سر توست

وجود خویش همه نذرِ نام تو دادم

همیشه ناله ام از دوریِ شما بوده

ولی به یاد سحرگاهِ وصل دلشادم

خوشم اگرکه حقیرم حقیرِ خوبانم

بدین اصول قدم در ره تو بنهادم

بدین طریق بُوَد عاقبت به خیریِ من

یک عده روی خاک صحرا جان سپردند

یک عده در اعماق دریا جان سپردند

یک عده مانند کبوتر هایِ عاشق

رفتند و بینِ آسمانها جان سپردند

یک عده بی سر عده ای با درد پهلو

یک عده دیگر ارباً ارباً جان سپردند

یک عده روی دست ارباب دو عالم

منت خدای را به غمت مبتلا شدم

صد شکر عاشقِ نجفُ و کربلا شدم

اُفتاده ام به دامِ تو صیادِ مهربان

عجب گرفتارم کردی آقا .. از هرچه بگذریم سخنِ دوست خوش ترست .. نزدیکِ یک ماهِ از پایانِ ماهِ صفر میگذره دل ها بهونه میگیره برا حسین زار بزنه .. گرچه این روزها داره مریض داری میکنه .. دورِ بسترِ مادرش داره میگرده ..

حسین جانم .. حسین جانم ...

حسین جانم .. جانم .. جانم ..

اُفتاده ام به دامِ تو صیادِ مهربان

وز قید و بندِ غیرِ تو یکجا رها شدم

دم آخر بی ، تو چشمِ من گریونه

سفرِ سخت من ناتموم میمونه

دیدی منو کشت  آخر جدایی

کارم تمومه  رضا کجایی

خواهرِ تو آخر  از پا افتاد

تو دیارِ غربت تنها جون داد

حالا که خواهر از ، دیدنت محرومه

تو بیا تا اینجا دیدنِ معصومه

جونی برای  سفر ندارم

بیا که از تو  خبر ندارم

خواهرِ تو اومد دنبال تو

ولی بی خبر موند از حال تو

خواهر تو آخر ، از پا افتاد

تو دیار غربت ، تنها جون داد

غم آتیش درد دلامو

کسی نمیدونه رضا جانم

غم چشمۀ اشکِ چشامو

کسی نمیدونه رضا جانم

دیدی آخرشم نرسیدم

آخرش داداشمو ندیدم

تو فراق تو من چی کشیدم

کسی نمی دونه رضا جانم

بیا که تو دام غم اسیرم

حالا که دیگه دارم می میرم

سراغِ تو رو از کی بگیرم

کسی نمیدونه رضا جانم

غم آتیش درد دلامو

کسی نمیدونه رضا جانم

غم چشمۀ اشکِ چشامو

کسی نمیدونه رضا جانم

« کبوترِ مسافرم .. کجایی ای برادرم .. »

دم نوحۀ زمزمه هامو

کسی نمیدونه رضا جانم

دم نالۀ بغض صدامو

کسی نمیدونه رضا جانم

هر زمان دلتنگِ زهرا می شوم، قم می روم

سادات بهتر می فهمند،آخه كجا میری وقتی دلتنگِ مادرت میشی؟اونایی كه مدینه رفتن بهتر می فهمن...

هر زمان دلتنگِ زهرا می شوم، قم می روم

میلِ مشهد می کنم، پا می شوم قم می روم

چند روزی هست تب دارد نگاهش بر در است

آنقدر غم خورده و غم خورده، خیلی لاغر است

دردِ دوری از تمامِ درد و غم ها بدتر است

باز هم‌ یک فاطمه از دردِ بینِ بستر است

اللهمَّ صلِّ علی صاحبِ الدَّعوَةِ النَّبَویَّةِ، والصّولَةِ الحَیدَریّةِ، والعِصمَةِ الفاطِمیَّةِ، والحِلمِ الحسَنیَّةِ، والشُّجاعَةِ الحُسَینیَّةِ

بر وادیِ وصال بر این دل نوا دهید

با اشک دیده سینۀ ما را جلا دهید

یک‌بار هم زِ لطف قدم‌ رنجه‌ای کنید

بر نوکرانِ بی ‌سر و پا هم بها دهید

ای دُر یمِ عصمت یا حضرت معصومه

ای فاطمۀ عترت یا حضرت معصومه

ای خاکِ رهت جنّت یا حضرت معصومه

ای سایۀ تو عفّت یا حضرت معصومه

قم از یم تو رحمت یا حضرت معصومه

محتاجِ دِمَت حکمت یا حضرت معصومه

تو در حرم موسی انسیّۀ حورایی

انسیّۀ حورایی محبوبۀ یکتایی

محبوبۀ یکتایی ممدوحۀ طاهایی

ممدوحۀ طاهایی ریحانۀ بابایی

ریحانۀ بابایی آیینۀ زهرایی

در صورت و در سیرت یا حضرت معصومه

تنها نه محیط قم ، ایران به تو می نازد

عصمت به تو می نازد ، ایمان به تو می نازد

عترت به تو می نازد ، قرآن به تو می نازد

تفسیر و اصول و دین ، عرفان به تو می نازد

جنّ و ملک و حور و انسان به تو می نازد

بانویِ همه خلقت یا حضرت معصومه

شمس و قمر و انجم ، جنّ و ملک و انسان

جنّ و ملک و رضوان ، حور و پری و غلمان

هم حوری و هم غلمان هم مالک و هم رضوان

هم عالم و هم حاکم هم بنده و هم سلطان

دارند به تو چشم لطف و کرم و احسان

گیرند زِتو حاجت یا حضرت معصومه